Geen witte, eh… blanke kerst voor mij
Een witte, excuus… blanke kerst zit er dit jaar voor mij niet in. Veel mensen worden acuut jaloers als ze horen dat ik –samen met vriendin Margo Matse- dit jaar de kerst in Zuid-Afrika doorbreng. Mensen die mij een beetje kennen, weten hoe blij ik word van iedere zonnestraal en hoe sip ik kan worden van de kou. Ik vind het daarom een mooie vlucht om hartje winter naar warmere oorden te vliegen.
Margo en ik ontwijken de blanke kerst, maar zullen wel een zendingspost opzoeken met veel blanken. Samen met Brandien van de Fliert gaan we de sloppenwijken bezoeken om voor the time being kinderen en tieners aandacht te geven en met hen op te trekken. Ik zal ter plekke kijken wat ik voor het team kan betekenen wat betreft spreektraining of teambuildingsactiviteiten. Margo geeft workshops over het werken met handpoppen en wil zowel zelf bijbelverhalen vertellen als anderen hierin trainen.
Ik hoor het al, het wordt geen snoepreisje…
Half serieus, half ironisch, zei een bekende dit tegen me toen ik hem naast onze vakantieplannen vertelde over de bezoeken aan sloppenwijken en het geven van workshops aan een zendingsteam. Hij sloeg de spijker op zijn kop. Als ik diep in mijn hart kijk, wil ik me best inzetten voor gerechtigheid, maar het moet ook wel een beetje leuk blijven. Ik ben dan ook niet verbaasd dat mijn naam niet in de GOOT 500 prijkt, het blad dat TEAR pas uitbracht met 500 namen van rechtbrengers. Ik vind het een voortdurende worsteling om gerechtigheid te integreren in mijn leven. Ik troost me met de gedachte dat ik met gemak een lijst van 500 namen zou kunnen maken die zich daarin herkennen… Wat kunnen we ons overwhelmed voelen door de situatie op de Filipijnen, door de verhalen van mensen uit de buurt, door de keuzes die we moeten maken bij het doen van onze (h)eerlijke boodschappen.
Tijdens mijn preek vorige week in mijn thuisgemeente noemde ik iets over mijn frustratie die me lam kan leggen en na afloop gaven velen aan zich hierin te herkennen. Afgelopen zondag banjerde ik samen met Jan Wolsheimer (voorganger van CAMA Parousia Woerden) en ruim twintig gemeenteleden door het weiland om op alternatieve wijze na te denken over gerechtigheid in ons leven. Bij een hoop balen hebben we onszelf de vraag gesteld in welke situaties we bij de pakken neer gaan zitten. Na allerlei opdrachten stonden we stil bij een aantal strijdwagens op het terrein. We spraken over strijden in gebeden en hoe we allemaal op onze eigen manier de strijd aan kunnen gaan tegen onrecht. We gaan immers niet bij de pakken neerzitten, maar we handelen in Jezus’ naam. Voor de een is dat opkomen voor de rechten van senioren, een ander komt op voor de rechten van de straatkrantverkoper en weer een ander vraagt aandacht voor een specifiek project.
De komende weken vraag ik aandacht voor de Filipijnen én Melusi, het project in Dundee, waar we heen zullen gaan.
Wat kun je doen?
- Je opgeven voor de trainingsdag van Geloofwaardig Spreken a.s. zaterdag in BarendRECHT. 35 van de 85 euro gaat regelRECHT naar Giro 550 voor de Filipijnen: De christelijke hulporganisaties Dorcas, Red een Kind, Tear, Woord en Daad en ZOA inventariseren samen met hun partners de hulpmogelijkheden in de Filipijnen.
- Je opgeven voor de wandelworkshop ‘Recht uit het hart’ die ik samen met Jan Wolsheimer en TEAR organiseer. De totale opbrengst gaat opnieuw naar Giro 550.
- De thuisblijvers kunnen hier THUIS bestellen, een leuk Sestraboek voor herfst en winter (vol met vrouwelijke artikelen over geloven en genieten). 2,50 van ieder boek gaat naar Melusi.
- Linken op Facebook of twitter, zodat je automatisch op de hoogte wordt gehouden van blogs die ik zal posten vanuit Zuid-Afrika.
Dank voor je betrokkenheid. Fijn dat ik je van mijn plannen kon verwittigen!
Paulien
Bron foto: gemaakt door Koen Matse (11 jaar). V.l.n.r. Margo, Brandien en ik.
Bron blog: Paulien Vervoorn http://paulienvervoorn.nl/category/c93-blog/
